βαχαϊσμός ή βεχαϊσμός

Θρησκευτική κίνηση που εμφανίστηκε στα μέσα του 18ου αι. στην Αραβία, με σκοπό να αναμορφώσει την ισλαμική θρησκεία. Αρχηγός της ήταν ο Μπαχά-Αλλάχ (Μιρζά Χουσαΐν Άλι Νούρι Μπαχά Αλλάχ), που ισχυριζόταν ότι ήταν απεσταλμένος του Θεού, αυτός δηλαδή τον οποίο ο Μπαμπ προανήγγειλε στα έργα του. Έστειλε μάλιστα επιστολές στους ισχυρότερους αρχηγούς των ευρωπαϊκών κρατών και τους κάλεσε να τον ακολουθήσουν, προκειμένου να επιβάλουν την παγκόσμια θρησκεία και την ειρήνη. Κατόρθωσε ωστόσο μόνο να τον αναγνωρίσουν οι βαβιστές, οι οποίοι από τότε ονομάστηκαν βαχαϊστές ή βεχαϊστές. Το 1868 εξορίστηκε από τον σουλτάνο στον Άγιο Ιωάννη της Άκρας, όπου και έγραψε τα περισσότερα δογματικά έργα του. Ο Μπαχά-Αλλάχ υποστήριζε ότι ο β. ήταν αναγκαίο συμπλήρωμα όλων των προγενέστερων θρησκευτικών δοξασιών. Πριν πεθάνει, εμπιστεύτηκε στον γιο του, Αμπάς εφέντη Άμπντ αλ Μπαχά, τη φροντίδα για την εξάπλωση της θρησκείας του και την ανάπτυξη φιλικών σχέσεων μεταξύ των οπαδών της. Σήμερα, οπαδοί του β. υπάρχουν όχι μόνο στις μουσουλμανικές χώρες αλλά και σε χώρες της Ευρώπης, στις ΗΠΑ, στον Καναδά, στην Ιαπωνία, στην Ινδία κ.α.